Noc Muzeów

Noc Muzeów - tłumy ludzi chcących ukulturalnić się nagle a darmowo, miasto żyjące do późnej nocy, różnorodność i atrakcje.
Sporej części znajomych zebrało się na hipsterstwo i stwierdzili, że tłumów nie lubią. Ja wręcz przeciwnie, uwielbiam tłumne imprezy i miasto pełne ludzi złączonych wspólnym celem.
Ciepło, sucho, ładnie - to jadę rowerem, nie będę przecież płacić za stanie w korkach. Korki, objazdy, tłok w autobusach - bip bip! - cytowałam radośnie Strusia Pędziwiatra. Zwłaszcza mijając kolejne kolumny ludziowozów.

Na pierwszy ogień - Muzeum Techniki.


Za jakość nie ręczę, bo to seria zdjęć robionych na szybko, stojąc na palcach i wyciągając aparat gdzieś przed siebie.


Rowery!


"Informatyka w sztuce" - największe rozczarowanie nocy. Miało być och i ach, objaśnienie grafiki 3D i w ogóle. A tu na dwóch monitorach leciały jakieś mierne nie wiadomo co właściwie i to było wszystko. Z całego tego czegoś najciekawszy był wystrój. Na chwilę. Do sfotografowania.


Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie.


Bawiłam się licznikiem Geigera! :) Moja dłoń jest bardziej napromieniowana niż lawa z Wezuwiusza, a mniej niż cała reszta. Kuwetki w kolejności od najsłabiej napromieniowanej. Tak, sól jest straszniejsza od rudy uranowej. A my to jemy! ;)


A w siodełko sobie wsadź ten balonik! ;)


Niebieskie światło. Zawsze, kiedy tylko mam okazję. Oglądam, fotografuję, podziwiam.



No i obowiązkowy rower na tle :)