Strych Adriana

Adrian zaprosił ludzi na pizzę. Żeby na nią zasłużyć, należało uporządkować strych. Jeśli kojarzą wam się z tym wielkie zwały dawno zapomnianego wszystkiego, to słusznie. Praca była umiarkowanie ciężka, a zabawa przednia :)

Ania była w stanie poruszać się nim, ja już nie... :(



Rzeczy znosiliśmy w różne miejsca, zastawiając je wszystkie :)


Krążyliśmy z Drzimim między strychem a mieszkaniem, zastanawiając się co jest dla stałych klientów windy ;) Stworzyliśmy jakieś teorie o kamerze zliczającej przejazdy i zdobywaniu kolejnych punktów... Nic nie było :(

W oczekiwaniu na pizzę gospodarze zajęli się dzieckiem, a my zabawkami dziecka :D

Metody wychowawcze © Savil

Przeznaczony dla półtorarocznej Oli kącik dziecięcy z ciastoliną, kolorowanką i zabawkami. Każdy się nimi bawił, tylko nie Ola.
No dobrze, piwo nie było dla Oli, je już przyniosła sobie Ania ;)

Kącik dziecięcy © Savil

Drzimi robi sobie Dziwkę. Wszelkich wrażliwych informuję, że to jego rower tak się nazywa ;)

Drzimi przy pracy © Savil

Ola miała nadzieję, że dorwie się do swojej zabawki. Jak ładnie Drzimi jej tłumaczył konstrukcję roweru... żeby tylko nie ruszała ^^

Wujku, mogę pomóc? © Savil

Jak wiadomo Ania nie byłaby sobą, gdyby nie uwieczniała wszystkiego.

Ania jest Anią © Savil

Oto Dziwka w pełnej krasie :)

Dziwka. Rower! © Savil

A równolegle, w innym kąciku, pracowałam ja :) Napisy dedykuję Maratonce, którą wielbię i Morsowi, mojemu najwierniejszemu czytelnikowi :)

Dedykacja. © Savil