43 km/h na moście Poniatowskiego. Na płaskim, bo pod górę 35 km/h. Jak ja lubię robić takie rzeczy w eleganckim [rozmowa o pracę] stroju :D
Do pędzących lycrowych rowerzystów publiczność już się przyzwyczaiła. Ale nie do dziewczyn w spódnicy ;)

Na Jerozolimskich jest buspas. Z racji korka na szczęście jechał na tyle wolno, że autobusy, widząc moją prędkość, jechały spokojnie za mną, bo zaraz i tak miały przystanek. [a w międzyczasie mogły się pogapić na moją zgrabną osobę ;)]

Z Ochoty na Saską Kępę w 16 minut - me gusta! :D <happy>

Fragment rozmowy:
- Czy ma pani jeszcze jakieś pytania?
- Może jeszcze jedno techniczne - czy można tu gdzieś zostawiać rower?
- O. Tak, mamy garaż, można do niego wjechać.

Podoba mi się, mogę tam pracować [jeśli mnie zechcą] ;)

Siostra mi poleciła Hebe jako sklep podobny do Rossmanna, ale z trochę innym asortymentem. Podobny, znaczy tanie kosmetyki, me gusta ;)
I rzeczywiście, rzecz się okazała całkiem miła, a ceny stosowne.
Sama jazda była miła, pogoda przyjemna, bezdeszczowa, bez upału... wiatr do przeżycia.
Pozwiedzałam sobie okolice metra Daszyńskiego - wielki chaos z zagubionymi pieszymi, rowerzystami i samochodami. O ile ci pierwsi i drudzy jakoś sobie radzą, o tyle pchać się tam samochodem jest zupełnie bez sensu - korki, objazdy i którędy na Grunwald?

A w międzyczasie natchnęło mnie i popełniłam artykuł na nasz blog Masowy :)
Pamięta wół, jak cielęciem był, czyli podróż sentymentalna.

Ot, zakupy. Jeść trzeba. Damn food addiction! ;)

A gdzieżbym śmiała nie pojechać do rodziców w weekend, mamusia tęskni ;)

Z racji chwilowej niedostępności kuchni zmywamy w łazience. Opracowałam sobie już metodę - wannę wykładam matą antypoślizgową [żeby naczynia się nie obijały], siadam obok na stołku i zmywam słuchając radia. Chyba wszystkie kuchenne rzeczy poza odkurzaniem robię słuchając radia. Nudziłabym się bez tego.
Ach, no i śpiewam przy tym intensywnie, dlatego też zamykam drzwi, w ramach dbałości o uszy rodziny ;)

A przy zmywaniu i wcześniej, przy pieleniu chwastów [bleh!] potwierdziła się moja teoria - radio wszędzie odbiera lepiej niż w kuchni! Radio kuchenne, żeby nie było. Ziś.

Zbiórka jak zwykle przez MPW. Regularnie przeżywają wtedy rowerowe oblężenie. Jednoślady oblepiają każdy wolny skrawek przestrzeni i barierki :)


A mówiłam, że wcale nie jestem taka duża i że chcę małą koszulkę. Ale nie, zostały tylko L i XL. Ja naprawdę miałam spodnie! Tylko krótkie ;)


Na szczęście koszulkę dało się dostosować do rozmiaru nosicielki i warunków atmosferycznych - jakoś tę Masę przetrwałam. Najbardziej uciążliwe było radio wiszące na szyi ;)


Poważni, skupieni i rozsądni rowerzyści przyjechali uczcić wydarzenie historyczne.


O, takim czymś ktoś jechał. Urocze, prawda? Pedał w charakterze nóżki i zielony łańcuch - ciekawe.


Dzikie zwierzęta na wybiegu ^.^ Wprowadzają się, jeszcze na kartonach siedzą.


Dwuosobowy rower, jeden rowerzysta i problemy ze sprawnością. Zachciało się udziwnień ;) A ile komentarzy się nasłuchał po drodze, jadąc sam! ;)


A przed startem - opalanie się na słoneczku i pełen relaks.


Starcie białych z pomarańczowymi, faza początkowa. Gospodarze nie tracą ducha, mimo ogromnej przewagi liczebnej przeciwników.
Bitwa pod Grunwaldem, wydanie rozszerzone, poprawione - obie strony stoją w cieniu ;)


Ta blondynka wyglądała trochę jak Caprica! *.* A i ciemnowłosa była śliczna. Za mundurem panny sznurem, ale co, kiedy panna jest jedna, a mundurowe dwie? Decyzje, decyzje... ;)


Rowery górą!


Po przejeździe pozujemy do wspólnego zdjęcia. Zabawa na dziś: znajdź Olafa ;)


Aga nudziła się po przejeździe, więc dobrała mi się do włosów :)


Po wszystkim pojechaliśmy zjeść coś u Jojka już mniejszą grupą. Do domu wracałam sama. Wyszło mi jakieś 30 km czy niewiele więcej - to już postanowiłam powłóczyć się po Ochocie i dokręcić do tych 40, zawsze to więcej :) I tak boli mnie spadek w statystyce przez lipcowy wyjazd. Trzeba kręcić!

Tym razem pizza u Adriana była z okazji urodzin. Też jakiś powód ;)
Kawałek wracałam z Anią, ale tylko kawałek, bo chciała jechać swoim, śpieszącym się tempem, a na to jestem jeszcze za cienka w uszach ;)

Pizza!

Przyznaję się do uszczknięcia tego trójkącika, trzeba było sprawdzić gotowość ciasta ;)

Wieczorno - nocny wypad. Kto to widział, żeby w środku nocy było 25'C? ^^'

Ani nie udało się kupić dętek [myślałby kto, że taka zwykła i popularna rzecz, ale nieee]. Za to udało się pojeździć, pogadać, wypić fantę i absolutnie nic nielegalnego ;) i miło spędzić czas :)
Po drodze spadł deszcz, ze sześć razy. Najmniejszy miał kilka kropli, największy - zamoczył całe podłoże i trwał ze trzy minuty. Uroki konwekcyjnego ;)

Poznałyśmy psa Dextera - sympatyczne stworzenie. I pies i Dexter :D Biega w kółko, zaprzyjaźnia się ze wszystkimi ludźmi i psami w okolicy i mocno merda ogonem. Pies, nie Dexter ;)

W okolicach wiaduktu gnaliśmy 30-40 km/h - jak na mnie to dużo. Choć wciąż za mało, żeby wiatr dawał osłonę, więc leciałam w stroju mocno skąpym, z podwiniętą na brzuchu bluzką i i tak było mi gorąco, jak tylko się zatrzymywaliśmy. Pocenie się jest karą za zaprzestanie jechania, tak jak kac jest karą za zaprzestanie picia ;) [nie żebym mogła wiedzieć coś o kacu]

To była gorąca noc - niestety z racji temperatury otoczenia ^^'

Spotkaliśmy się przed 17 na rondzie Dmowskiego. Cześć przygnał patriotyczny zew, a część towarzystwo i rowerowanie [z małym piromanckim dodatkiem].
Właśnie na rondzie - na środku, w końcu połowa tramwajów nie jeździ [Marszałkowska], a o 17 i tak wszystko stanie.

Niby stoi na torach. Niby po nich jeździ. Niby ma napis "tramwaje". Ale wciąż coś mi tu nie gra...


Panowie zaraz urządzą sobie minutę ciszy z bieganiem dookoła i robieniem zdjęć/filmów.


Motocykliści postanowili zrobić nam konkurencję, jak myśleliśmy.
Ten środkowy motocykl jakiś cienki, ale nie szkodzi, jeździ ;)


Przypomni mi ktoś, co Stany miały wspólnego z Powstaniem?


Godzina W i zestaw małego piromana.


Konkurencja - świeczki synchroniczne.


W okolicy rozbrojonego domu stały stojaki z mnóstwem rowerów, byłam pod wrażeniem.
Potrzebuję takiego pokrowca jak na pierwszym zdjęciu.


Miejsca


Czyny


Ludzie


A na miejscu czekali na nas mieszkańcy z ciastem i kompotem z mirabelek :)