Miało nie padać! Tak mówiła wcześniej prognoza, a ja naiwna jej zaufałam. Wróciłam zatem do domu jako kompletnie zmokłą kura. Tylko dostałam torbę na koszyk, żeby ważne rzeczy nie zamokły ;)

Dzień pięknej pogody :) Jednodniowy sezon na bluzki na ramiączkach ^.^

Pojechaliśmy do parku linowego - pobawić się w Spidermana i pokorzystać ze zjeżdżalni, huśtawek i innych [małych strasznie, zupełnie jak dla dzieci ;)] atrakcji :)

Dodanie na PhBS tagu "69" ma swój urok ;) Ale chodziło tylko o wygodną metodę przypięcia rowerów - pozycja jak w tytule i ramę + tylne koło jednego roweru spinamy z przednim kołem drugiego. Powtarzamy z drugiej strony. Zapięcie super-bezpieczne, bo przypina wszystko.

69 czyli parkowanie rowerów © Savil

Zabawy perspektywą i losowe łapanie ostrości przez Nikitę. Słońce było wszędzie, więc niespecjalnie widziałam wyświetlacz.

Liny po horyzont © Savil

Jakiś ładny balkonik. Oelka pewnie wie gdzie to, kiedy powstało i w ogóle co to jest ;)

Ładny balkonik © Savil

Rodzina wyciągnęła mnie na ukulturalnianie do Feminy.
Film 3D [ich 3D ja mam w mojej 4D] będący sekwencją ujęć dawnej Warszawy. I trochę losowo dobranej muzyczki.
Jak na rzecz bazującą niemal głównie na trójwymiarze, jakość była kiepska a niedociągnięć dużo. Literki podpisów małe, wielu brakowało.

Poczułam się jak Ślimak i Marcin :D

Mam nowy bezpiecznik. Dziwny jakiś... Tego nie da się tak łatwo wykręcić i okręcić drutem... ;)

Wszystko robi się teraz takie nowe, modne i opływowe. Poza tymi narawdę dobrymi, opływowymi rzeczami, które robią się kanciaste :/ Stare samochody: wyraźnie maska, kabina i bagażnik. Nowe - bezkształtne bloby. Stare okienka programów - zwykły prostokąt. Nowe - obłe rgi, cieniowane kolory na pasku [?!], przenikanie i wodotryski. Po co to komu? Stary bezpiecznik - ceramiczna tulejka. Nowy - nie-wiadomo-co z dźwigienką.
Chyba byłabym dobrą emerytką ;)

Znaczy wymiana instalacji, ciągnąca się od marca.

- I jeszcze obcasy?! - wybałuszyła oczy koleżanka, widząc mnie.

Ale z moim rozmiarem nie mogę wybrzydzać - cokolwiek na swój rozmiar znajdę, to biorę ;) Z resztą i tak brakowało mi paru centymetrów do 2m ;)

Kolega, widząc mój spory bądź co bądź koszyk:
K: Co ty w nim wozisz?
Ja: Same najpotrzebniejsze rzeczy - komórkę, klucze, rękawiczki, chusteczki, spawarkę, lutownicę...
K: o.0

Jakiś czas później:

K: Pokażesz mi swoją lutownicę?
J: Ale tak publicznie?
K: ...
:D

Skrzyżowanie równorzędne. Na raz podjeżdżają do niego cztery samochody - każdy z innej strony i każdy chce skręcić w lewo. Za jednym z nich ja, chcąca jechać prosto. Wszyscy stoją z głupimi minami, nie wiedząc co robić.
W tej sytuacji kierująca rowerem powinna:
a) stanąć za swoim samochodem i robić to, co on
b) załamać się, bo sytuacja wygląda na patową
c) zachować się jak znajomy Turek i stwierdzić "they stay, I go", po czym po prostu przejechać i niech reszta martwi się o siebie.

Kierująca rowerem wybrała odpowiedź c i zostawiła kierowców ich losowi ;)

Taki zbiór maskotek wisi w mojej sali prób. Mam nadzieję, że to nie aluzja do jakości naszego śpiewu ;)

Muzykanci z Bremy © Savil

Powrót z próby utrudniły mi wielkie obchody ku czci zamachu. Kaczyści maszerowali pod zakład pracy zmarłego, bo jak wiadomo na tym polega oddanie mu hołdu. Nie jakiś tam grób czy inne wymysły.

Skandowali "cześć i chwała bohaterom". Interesująca dewaluacja - wystarczy zginąć w wypadku, bez żadnych osiągnięć, żeby zostać bohaterem. Ale że wszyscy zginęli tak samo, to jak rozumiem Izabela Jaruga-Nowacka również jest bohaterką, której należy się cześć :)

Poza tym słyszałam coś w stylu "Córka Purina - herr Karolina". Nie mam pojęcia co naprawdę skandowali [może i to?], ale raczej nie miało więcej sensu ;)

Trasa moja niestety prowadziła w poprzek manifestacji, więc naciągnęłam głęboko kaptur [jeszcze by mnie kto poznał i coś sobie pomyślał ;)] i przebiłam się przez tłum.

Policja już wcześniej, w czasie mojego dojazdu na próbę, zamknęła część Krakowskiego, ale na szczęście nie przed rowerami. Jak zwykle, nie ma jak własne dwa kółka :)